تاریخچه تولید محتوا

آدمی از همان ابتدای کار ، در تلاش بوده که با ترکیب بندی کلمات و یا خلق تصاویر، پیام خود را به جوامع مدنی اطراف خود برسونه. حالا این پیام میتونسته یک پیام فرهنگی و ایدئولوژیکی بوده باشه یا خرید و فروش محصولات کشاورزی و هنرهای دستی خودش.  نکته مهم اینجاست  هرکسی که می تونسته منظور خودش و یا کالای خودش رو بهتر معرفی کنه شانس موفقیت و بقای بیشتری در اون دوران داشت.

تاریخچه تولید محتوا با بازاریابی مبتنی بر محتوا گره خورده است. می‌توانیم سرودهای فی‌البداهه سرخپوستی موقع کباب کردن شکار در جمع قبیله‌ را هم تولید محتوا حساب کنیم اما این چیزها هیچ ربطی به بازاریابی مبتنی بر محتوا ندارد.

پس اگر بخواهیم ردپای تاریخچه تولید محتوا به سبک امروزی را پیدا کنیم باید زمانی باشد که از آن برای کسب درآمد و بازاریابی استفاده شد. یعنی زمانی که کسب‌وکارها متوجه شدند تبلیغ خشک و خالی فایده‌ای ندارد و باید با مشتریان خود ارتباط برقرار کنند. آن هم ارتباطی دو طرفه و بلند مدت.

کلید این ارتباط تولید محتوا بود. از دهه 80 میلادی قرن بیستم در غرب، کسب‌وکارها شروع به تولید و توزیع محتوایی کردند که مخاطب به آن نیاز یا علاقه داشت. دقیقاً معلوم نیست اولین بار چه فردی یا کدام کسب‌و‌کار این ایده را اجرا کرد. ولی قطعا نویسندگان مجلات در صنف های مختلف همچون مجله The Furrow و Modern Methods of Antiseptic Wound Treatment از آغازگران این راه بودند. 

 در اوایل دهه 1930 میلادی، با حضور رادیو و تلویزیون در هر منزل، تولید محتوا هم وارد عصر نوینی شد و صوت و تصویر به کمک تولید کنندگان محتوا آمد تا بتوانند تنوع بیشتری در بیان مطالب خود بکار بگیرند.

با گسترش استفاده عمومی از کامپیوترهای خانگی و ظهور اینترنت، دروازه جدیدی به روی بشریت و بازارهای اقتصادی گشوده گردید. عصر اینترنت باعث بوجود آمدن وبلاگ های مختلف و موتورهای جستجوگر غول پیکر شد که در همین ابتدا نقش تولید محتوا در فضای مجازی  بیش از پیش پر رنگ کرد.

در ادامه با شکل گیری شبکه های اجتماعی و ایجاد بازار رقابتی شدید در دیده شدن بین مخاطبین، این تولید کنندگان محتوا بودند که به عنوان شخص اول و تاثیر گذار در این عرصه، شناخته شدند.